Diary Ch 22 NC MinRen

ฝ่ายมินฮยอนเมื่อได้ฟังคำตอบก็ยิ้มแก้มปริด้วยความรู้สึกดีใจ โล่งใจ ก่อนจะสังเกตใบหน้าของอีกคนที่พยายามซ่อนไว้แต่มีหรือที่มินฮยอนจะยอมให้ใบหน้าหวานยามเขินอายแบบนี้รอดสายตาคนอย่างเขาไปได้ มือหนาเชยคางมนขึ้นช้าๆจนสายตาของทั้งคู่สบประสานกันอีกครั้ง ใบหน้าหล่อค่อยๆโน้มลงไปหาพร้อมกับประทับริมฝีปากของตัวเองบนริมฝีปากรูปกระจับสีหวานอย่างแผ่วเบา ดวงตาสวยปิดลงพร้อมรับสัมผัสอุ่นละมุนอย่างเต็มใจจูบอันแสนหวานดำเนินอย่างค่อยเป็นค่อยไปมือหนาเลื่อนลงสัมผัสลาดไหล่และต้นแขนขาวลื่นมือก่อนจะประคองกายบางให้นอนราบกับเก้าอี้ตัวยาวขนาดพอดีตัวพร้อมทั้งร่างหนาที่ขึ้นคร่อมตัว

“อ๊ะ อื้ม”

เสียงหวานหลุดครางอีกทั้งมือเรียวที่ยกขึ้นทาบอกแกร่งพร้อมทั้งลูบขึ้นลงอย่างไม่ประสา ริมฝีปากเล็กเผยอขึ้นน้อยๆเพื่อหมายจะหอบหายใจเข้าแต่กลับกลายเป็นเปิดโอกาสให้ลิ้นร้อนได้ช่วงชิมลิ้มรสในโพรงปากอุ่นเสียได้ลิ้นอุ่นเกี่ยวกระหวัดลิ้นอย่างช่ำชองพร้อมทั้งฝ่ามือซุกซนที่เริ่มสำรวจผิวเนียนใต้เนื้อผ้าชื้น

“อืม” ใบหน้าหล่อไล่ลงต่ำซุกไซร้กดจูบตามสันกรามลามมาถึงซอกคอหอมกรุ่นเลยอดไม่ได้ที่จะฝากฝังรอยรักไว้เพื่อตีตราความเป็นเจ้าของและเมื่อสองมือสำรวจจนหนำใจแล้วจึงเปลี่ยนมาเลิกเสื้อตัวบางขึ้นพร้อมทั้งออกแรงดึงมันจนหลุดออกจากตัวก่อนจะตามด้วยกางเกงตัวน้อยและเสื้อผ้าของตัวเองที่โดนมือหนาจัดการจนหมดสิ้นเหลือเพียงกายขาวอมชมพูตรงหน้าที่รอต้อนรับริมฝีปากสวยของร่างสูง

“ม มินฮยอน อ๊ะ!”    ร่างบางร้องเสียงหลงเมื่อยอดอกสีหวานโดนจู่โจมด้วยริมฝีปากร้อนพร้อมทั้งเรียวลิ้นอุ่นที่จรดลงเลียอย่างเน้นหนักสลับกันทั้งข้างอย่างไม่ให้น้อยหน้าอีกทั้งมือหนาของร่างสูงที่เลื่อนลงไปสัมผัสส่วนกลางกายของคนใต้ร่างเพื่อปลุกปั้นอารมณ์รักให้คุกรุ่นขึ้น

“อ๊ะ อื้อ”

กายบางบิดเร้าตามอารมณ์ซาบซ่านที่อีกคนเป็นฝ่ายนำพาพร้อมทั้งมือเรียวที่สอดเข้ากับกลุ่มผมนุ่มเพื่อระบายความอัดอั้นภายในร่างกาย หยาดน้ำสีขุ่นเริ่มเอ่อคลอเมื่อโดนอีกมือร้อนปลุกปั้นด้วยการชักรูดขึ้นลงมีผ่อนบ้างหนักตามที่อารมณ์ชักนำสายคมช้อนขึ้นมองเจ้าของร่างที่หลุดครางออกมาเนืองๆและเมื่อเห็นว่าร่างบางเริ่มคุ้นชินกับการถูกสัมผัสจากเขาแล้ว แขนแกร่งจึงทำหน้าที่ต่อด้วยการสอดไปใต้ข้อพับขาทั้งสองข้างพร้อมทั้งสอดส่วนกลางกายเข้าไปจนสุด

“อ๊ะ อ๊า!!!” เสียงครางลั่นพร้อมทั้งน้ำตาที่เอ่อล้นด้วยความเจ็บเสียดและตกใจเมื่อโดนจู่โจมเข้ามากะทันหันจนทำให้ปากทางอ่อนนุ่มเผลอตอดรัด ร่างสูงข่มอารมณ์ของตัวเองที่พลุ่งพล่านเต็มทีพร้อมทั้งสูดหายใจเข้าลึกๆก่อนจะกดจูบบนเปลือกตาสีอ่อนแล้วลากปลายจมูกมาที่สองแก้มขาวแล้วจบลงที่ริมฝีปากชมพูที่เริ่มบ่วมเจ่อ

“ไม่เกร็งนะคนดี”

ร่างสูงส่งมอบจูบรสเลิศให้คนใต้ร่างอีกครั้งเพื่อเป็นการปลอบขวัญและเหมือนจะได้ผลเมื่อร่างบางเริ่มผ่อนคลายลมหายใจผ่อนไปตามจังหวะจึงทำให้ร่างสูงสบโอกาสได้ขยับกายเข้าออกอีกครั้ง

“ฮะ อ๊า ส เสียว อื้ม” ร่างบางที่ในตอนนี้สมองเริ่มขาวโพลน ครางออกมาอย่างสุขสมเมื่ออีกคนเริ่มเพิ่มจังหวะรักให้ร้อนแรงและหนักหน่วงขึ้นทุกขณะ กายน้อยไหวขึ้นลงไปตามแรงที่คนข้างบนมอบให้อีกทั้งจูบหวานที่ยังมีมาให้ไม่ขาด

“อื้ม เร็นอ่า” เสียงทุ้มครางงึมอย่างพอใจพร้อมไหวกายอย่างหนักหน่วงราวกับต้องการแข่งกับเสียงพายุฝนข้างนอกที่โหมกระหน่ำไม่แพ้กัน...เสียงครางของทั้งสองร่างดังคลอเคล้ากับเสียงเนื้อกระทบ ผลัดกันโยกขย่มจนเหงื่อเริ่มโทรมกายและในที่สุดหยาดหยดของอารมณ์ของทั้งสองร่างก็มาถึงฝั่งฝันพร้อมกับปลดปล่อยน้ำสีขุ่นภายในร่างบาง จนอีกคนเผลอสะดุ้งน้อยเมื่อรู้สึกสึกถึงความอุ่นร้อนแต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้กายบางสนใจได้เท่าความต้องการของร่างกายที่อยากจะพักผ่อนเต็มที

มินฮยอนยิ้มให้อย่างเอ็นดูเมื่อร่างบางตรงหน้าพร้อมที่จะเข้าสู่ห้วงนิทราเต็มทีและเขาก็ไม่ปฏิเสธที่จะให้อย่างที่อีกคนหวัง ร่างสูงถอดถอนกายออกมาพร้อมกับทิ้งตัวลงข้างๆแต่ด้วยพื้นที่ที่ดูจะคับแคบไปสำหรับสองคนเขาจึงเลือกที่จะกายขาวขึ้นมานอนบนตัวก่อนจะเอื้อมหยิบเสื้อโค๊ทในกระเป๋าที่ไม่ไกลมาห่มให้และไม่ลืมที่จะโอบกอดร่างน้อยนี้ไว้แล้วหลับตาลงเข้าสู่ห้วงนิทรา