วันพุธที่ 19 ตุลาคม พ.ศ. 2559

{OS} Breakfast

มือหนากระตุกปมเชือกของเสื้อคลุมจากนั้นก็ค่อยๆสอดแทรกฝ่ามือหนาเข้าไปใต้เนื้อผ้าสีขาวก่อนจะไล่สัมผัสไปตามสีข้างอย่างช้าๆผิวนวลเนียนสีน้ำนมที่เพิ่งผ่านการอาบน้ำมาหมาดๆยิ่งทำให้น่าสัมผัสและน่าครอบครองขึ้นเป็นเท่าตัวอีกทั้งร่างบางที่ค่อยๆเลือนขึ้นมานั่งทาบทับตรงส่วนต้องห้ามพร้อมทั้งทิ้งน้ำหนักตัวลงอย่างจงใจยิ่งทำให้สติของมินกยูแทบขาดผึ่ง

“อ๊ะ มินกยูอ่า”  เสียงหวานพร่าเอ่ยเมื่อปลายจมูกโด่งและริมฝีปากสวยได้รูปไล่สูดสัมผัสไปตามผิวหอมตั้งแต่แผ่นอกบางที่ยังคงมีรอยสีกุหลาบจนถึงซอกคอระหงส์ โดยในทุกส่วนที่ผ่านมินกยูไม่ได้ว่างเว้นจากการทำรอยตีตราเลยแม้แต่ส่วนเดียว มือเล็กวางทาบอกแกร่งอีกครั้งพร้อมทั้งออกแรงขยำเสื้อตัวสวยทุกครั้งที่ริมฝีปากร้ายกาจของแฟนหนุ่มกดจูบลงกับผิวเนียนของตน ใช้เวลาเพียงไม่นานเนื้อผ้าสีขาวก็ร่วงหล่นไปกองอยู่ที่พื้นพร้อมกับเสื้อเชิ๊ตของมินกยูก่อนจะตามไปด้วยกางเกงสีน้ำตาลซึ่งทั้งหมดถูกปลดเปลื้องด้วยฝีมือของคนบนร่าง มินกยูยกยิ้มอย่างพอใจพร้อมทั้งกดจูบเป็นการให้รางวัลแก่ร่างบางแต่กลับต้องสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อถูกอีกฝ่ายจู่โจมด้วยลิ้นเล็กแสนซุกซนที่เป็นฝ่ายเข้ามาเกี่ยวกระหวัดลิ้นอุ่นของเขาอย่างอ้อยอิ่ง

“อืมมม” 
เสียงทุ้มครางต่ำอย่างพอใจพร้อมทั้งมือใหญ่ที่ไล่ลงไปเค้นคลึงสะโพกมนอย่างสนุกมือ จนอีกฝ่ายจำต้องแอ่นสะโพกรับอย่างยินดีพร้อมทั้งบดเบียดกายเข้าหาเพื่อซึมซับความรู้สึกที่มินกยูมอบให้

“ผมอยากกินอาหารเช้าแล้วนะ”

มินกยูเอ่ยเสียงพร่าชิดใบหูเป็นการบอกกล่าวด้วยภาษาที่รู้กันและใบหน้าสวยก็พยักหน้ารับอย่างเต็มใจเพราะเขาก็เริ่มจะไม่ไหวกับอารมณ์ที่ถูกร่างสูงปลุกปั้นให้เช่นกัน และเมื่อสิ้นเสียงร่างบางจึงหยัดตัวขึ้นเล็กน้อยก่อนจะค่อยๆกดช่องทางสีหวานลงบนส่วนกลางกายของร่างสูงที่ตื่นตัว

“ฮะ อ๊ะ!! 

วอนอูร้องเสียงหลงเมื่อความเสียวซ่านแทรกซึมผ่านไปทั่วร่างกายจนแทบจะประคองตัวไว้ไม่ไหวจนมือของมินกยูต้องรีบช่วยรับไว้ สายตาหวานหยาดเยิ้มมองหน้าคนรักพร้อมส่งยิ้มอ่อนให้แทนการขอบคุณก่อนจะเริ่มขยับกายขึ้นลงตามจังหวะโดยมีมือของอีกคนประคองไว้ไม่ห่าง

“อึก อืม ด ดีครับที่รัก”    

เสียงครางงึมอย่างสุขสมเมื่อวอนอูกำลังมอบบทรักอันแสนร้อนแรงให้ด้วยการโยกขย่มกายอย่างหนักหน่วงโดยที่มินกยูก็สวนกายขึ้นรับจังหวะอย่างช่ำชองซึ่งทำให้ทั้งสองร่างสอดประสานทั้งร่างกายและความรู้สึกเปรียบดั่งคนๆเดียวกัน
หยาดเหงื่อเริ่มโทรมกายด้วยอุณหภูมิที่ร้อนดังเปลวไฟซึ่งเครื่องปรับอากาศภายในห้องไม่ได้ช่วยให้ความร้อนแรงนี้ลดลงไปได้เลย

“อ๊ะ อ๊าส์”
ใบหน้าสวยส่ายไปมาอย่างเสียวซ่านในอารมณ์พร้อมทั้งครางถี่เมื่อรับรู้ถึงส่วนกลางกายที่เข้ามาลึกในทุกจังหวะที่กดกายลงไป วอนอูที่เป็นฝ่ายควบคุมเกมส์ในครั้งนี้เร่งขย่มโยกกายเมื่อหยาดแห่งอารมณ์มาจ่ออยู่ตรงหน้าก่อนจะหลับตาเมื่อปลดปล่อยไปพร้อมๆกับรับหยาดน้ำสีขุ่นของร่างสูงเข้าสู่ร่างกาย
วอนอูในสภาพเหงื่อท่วมตัวเอนซบลงบนอกกว้างด้วยความเหนื่อยอ่อนเพราะเขาไม่เคยมอบบทรักในท่านี้ให้มินกยูเสียนานจึงทำให้รู้สึกอ่อนล้ามากเป็นพิเศษแต่ดูเหมือนจะตรงข้ามกับร่างสูงที่กำลังยกยิ้มอย่างมีเลศนัยก่อนจะดันกายน้อยนอนราบลงบนโซฟาจนคนที่เผลอหลับไปครู่หนึ่งต้องสะดุ้ง


“วันนี้ผมขอสองนะ”

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น