ร่างบางกัดริมฝีปากของตัวเองอย่างยั่วยวนพร้อมทั้งเอื้อมมือไปจับมือหนาแล้วเลื่อนขึ้นมาสัมผัสแผงกระดุมเสื้อของตน ก่อนที่ขาเรียวเล็กจะค่อยๆแยกออกจากกันอย่างรู้งาน ฝ่ายมินกยูเมื่อถูกเชิญชวนขนาดนี้มีหรือที่คนอย่างเขาจะคิดปฏิเสธ มือหนาที่ถูกชักนำไปเมื่อครู่ยอมทำตามเจตนาของเจ้าของเรือนร่างบางด้วยการกระชากสาบเสื้อจนเม็ดกระดุมกระเด็นลงเกลื่อนพื้นพร้อมทั้งจู่โจมซอกคอขาวของคนตรงหน้าอย่างหื่นกระหาย
“อื้อ อ๊ะ!!”
ร่างบางเชิดหน้าพลางร้องครางอย่างมิอาจห้ามไหว มือเรียวไล้แผ่นอกแกร่งพร้อมทั้งออกแรงขย้ำผ้าเนื้อดีเพื่อระบายความเสียวซ่านทุกครั้งที่ริมฝีปากและเขี้ยวคมของมินกยูฝังลงบนผิวนุ่มของตนเพื่อตีตราสร้างรอยรัก
“อืม”
เสียงทุ้มครางต่ำแสดงถึงความพอใจที่มีต่อคนตัวเล็กกว่า ปลายลิ้นอุ่นไล่เลียไปตามฐานคอจรดติ่งหูเล็กก่อนจะใช้ฟันขบกัดเบาๆเพื่อบอกความต้องการภายในร่างกาย ในขณะเดียวกันมือหนาก็ลูบไล้ไล่ลงไปตามสีข้างแล้วมาวนเวียนบริเวณกระดุมกางยีนส์ที่ร่างบางสวมใส่และไม่รีรอที่จะปลดเปลื้องสิ่งกีดขวางนั้นออกให้พ้นทางโดยมีวอนอูคอยช่วยด้วยการยกสะโพกขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้มินกยูสามารถถอดได้สะดวกขึ้นและตัวเขาเองก็คอยช่วยปรนเปรออารมณ์และปลดเปลื้องเครื่องแต่งกายที่ดูจะไม่มีความจำเป็นในตอนนี้ออกไปเช่นกัน
มินกยูจูบผิวขาวไล่ต่ำลงมาเรื่อยๆและไม่ลืมที่จะแวะทักทายยอดอกสีหวานด้วยลิ้นร้อนที่แสนช่ำชองของตน
“อึก อื้ม มินกยู”
เรียวนิ้วสอดรับเข้ากับกลุ่มผมนุ่มพร้อมกับกดศีรษะของร่างสูงและแอ่นอกของตนเองให้รับและมอบสัมผัสให้แก่กันได้อย่างลึกซึ้งมากขึ้นแต่แล้วเพียงเวลาแค่ไม่นานร่างสูงจำต้องยอมละจากตุ่มไตที่ชูชันเพื่อมามอบสัมผัสที่แสนลึกซึ้งกว่า มินกยูคุกเข่าลงตรงระหว่างเรียวขาขาวพร้อมกับปากอุ่นที่เข้าครอบครองส่วนอ่อนไหวที่ตื่นตัวก่อนใช้เรียวลิ้นประกอบกับริมฝีปากอันแสนชำนาญชักนำไฟราคะภายในกายของวอนอูให้โชติช่วงถือเป็นการคืนกำไลให้แก่ร่างบางที่ทำให้เขารู้สึกพอใจ
“ฮะ!! ม มินกยู ร แรงอีก อื้ม”
วอนอูเชิดหน้าเสียวและส่งเสียงครางหวานออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าพร้อมทั้งมือเรียวที่ออกแรงขยุ้มกลุ่มผมของร่างสูงอย่างหาทางระบายเพราะการกระทำของมินกยูในตอนนี้เกินคำว่าถึงอกถึงใจมามากเกินจนเขาไม่อาจควบคุมสติได้
“อึก อื้ม”
โพรงปากอุ่นยังคงนำพาแก่นกายต่อไปจนสุดทางกระทั่งวอนอูปลดปล่อยหยาดแห่งปรารถนาออกมาให้เขาได้ลิ้มรสแต่แม้ร่างบางจะถึงจุดสุดทางฝันแต่มันก็แค่การลองเชิงเท่านั้นเพราะของจริงคือบทรักที่จะเริ่มต้นหลังจากนี้ต่างหาก
มินกยูค่อยๆลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง สายตาหวานเชื่อมของร่างบางถูกส่งมายังเขาอย่างไม่เข้าใจที่จู่ๆมินกยูกลับหยุดที่จะรังสรรค์ความหฤหรรษ์ให้แก่วอนอูต่อ
“ท ทำไม”
ร่างสูงไม่ได้ตอบคำถามใดๆนอกจากเคลียร์กองเอกสารที่อยู่บนโต๊ะให้ร่วงลงสู่พื้นก่อนจะค่อยๆประคองร่างที่อ่อนระทวยเพราะกิจกรรมเมื่อครู่ให้นอนแนบกับพื้นโต๊ะพร้อมทั้งจัดให้ขาเรียวตั้งชันขึ้นและยกขาเรียวอีกข้างหนึ่งขึ้นพาดไหล่ ร่างสูงที่แสนกำยำโน้มตัวลงไปมอบจูบหวานให้แก่วอนอูเพื่อปลุกเร้าอารมณ์รักให้ประทุขึ้นอีกครั้งและเวลาเพียงไม่นานความพยายามของมินกยูก็สัมฤทธิ์ผลเมื่อเขาได้รับการตอบรับอย่างดีจากแขนเรียวที่โอบคออย่างโหยหาและลิ้นเล็กที่เข้ามาหยอกล้อเกี่ยวกระหวัดลิ้นอุ่นในโพรงปากของเขา
“อึก อ๊า!!”
แต่แล้วร่างบางก็ระเริงกับความซนของตัวเองได้ไม่นานเมื่อมินกยูได้สอดใส่ความเป็นชายเข้ามาทีเดียวจนมิดด้ามโดยไร้การเบิกทางไว้ก่อนล่วงหน้าส่งผลให้ช่องทางอ่อนนุ่มตอดรัดแก่นกายถี่จนน่าหงุดหงิด ทำให้มินกยูต้องส่งมือหนาเข้าช่วยปลุกปั้นอารมณ์ใคร่ของแก่นกายเล็กและเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของร่างบางจากช่องทางหลังและเมื่อแน่ใจว่าอีกฝ่ายเริ่มปรับตัวได้ร่างสูงจึงไสกายเข้าออกอย่างหนักหน่วง
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า มิน อื้ม”
“อืม วอนอูอ่า”
สองเสียงครางถี่อย่างสุขสมสอดคล้องตามจังหวะรับส่งของร่างกายที่ตอบสนองต่อกันอย่างลึกซึ้ง มินกยูโหมแรงกระแทกเข้าหนักขึ้นจนสะโพกมนยกขึ้นเหนือพื้นโต๊ะก่อนจะผ่อนแรงลงเพื่อให้อีกฝ่ายได้หอบหายใจแล้วโหมแรงหนักหน่วงอีกครั้งเป็นเช่นนี้อยู่ครั้งแล้วครั้งเล่าจนเวลาล่วงเลยมาเกือบจะสองทุ่ม
“อ๊ะ อื้อ อ๊ะ อ๊ะ”
เสียงแหบพร่าหลุดครางออกมาเช่นนี้อยู่ร่ำไปจนกระทั่งทั้งคู่ได้นำพาความสุขสมของกันและกันมาถึงปลายทางแห่งอารมณ์ก่อนจะปลดปล่อยออกมาเป็นหยาดน้ำสีขุ่นที่ไหลเปรอะเปื้อนเรียวขาสวยเพราะนี้ไม่ใช่รอบแรกที่มินกยูปลดปล่อยภายในในตัวของวอนอูแต่เป็นรอบที่สอง สามหรือรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่อาจรู้ได้
กลับไปอ่านต่อใน Dek-D นะคะ
https://writer.dek-d.com/tasty/writer/viewlongc.php?id=1534913&chapter=18
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น